بررسی اثرات وراپامیل بر اختلال به خاطرآوری اطلاعات ناشی از استرس در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی

سابقه و هدف: استرس و گلوکوکورتیکوییدها منجر به تخریب به خاطرآوری اطلاعات می شوند ولی مکانیسم های آن روشن نیست. هدف این مطالعه بررسی نقش کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ در آسیب به خاطر آوری حافظه ناشی از استرس حاد است. مواد و روش ها: موش های نر بالغ نژاد ویستار در دستگاه احترازی غیرفعال، (با شدت 1 میلی آمپر و به مدت 5/1 ثانیه) آموزش داده شدند. 48 ساعت بعد از آموزش تست به خاطرآوری انجام شد، که در طی آن زمان ورورد به محفظه تاریک و مدت زمان گذرانده شده در محفظه روشن دستگاه ظرف 10 دقیقه تست به خاطر آوری اندازه گیری شد. 30 دقیقه قبل از تست به خاطرآوری، حیوان به مدت 10 دقیقه با قرار گرفتن در محفظه مخصوص، استرس دریافت کرد. دوزهای مختلف وراپامیل به عنوان آنتاگونیست کانال های کلسیمی، 60 دقیقه پس از استرس به حیوانات تزریق و بلافاصله بعد از تست به خاطرآوری، غلظت کورتیکوسترون خون در همه موش ها اندازه گیری شد. یافته ها: زمان ورود به محفظه تاریک و زمان گذرانده شده در محفظه روشن (شاخص های میزان حافظه)، در گروه استرس به میزان معنی داری کم تر از گروه کنترل بود. از طرفی، این زمان در گروه های دریافت کننده وراپامیل + استرس نسبت به گروه استرس نیز به میزان معنی داری کم تر بود. مقدار کورتیکوسترون در حیوانات دریافت کننده استرس به تنهایی و نیز استرس + وراپامیل به طور معنی داری بیش تر از گروه کنترل است. نتیجه گیری: نتایج فوق نشان می دهند که بلوک کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ اثر استرس را بر به خاطرآوری حافظه تشدید می کند.